میناکاری یکی از قدیمی ترین صنایع دستی است که با نام های میناسازی و میناگره شناخته می شود. مینا در لغت به معنای آسمان آبی است و اصطلاح مینا به قطعه فلز یا گلی اطلاق می‌شود که قبل از پختن در تنور به شکل‌های مختلف درست می‌شود و به شکلی سالم کشیده می‌شود. رنگ آمیزی MINASAZI از آثار هاکو آیش و خورهت بی نظیر استاد MINASAZAZ به شکل سنتی با رنگ های برجسته تبدیل شده است. ثامن تندیس امروزه این هنر برای استفاده از هنر سرامیک، نقره، طلا و مینا طراحی شده است.

تاریخچه هنر میناکاری به ایران باستان تعلق دارد و اصفهان مرکز تولید میناکاری ایران به شمار می رود. این هنر اصیل و جذاب ایرانی را می توانید بر روی ظروف مختلف از جمله قاب عکس، زیور آلات، گلدان و بشقاب، در و پنجره حرم اهل بیت، وسایل تزئینی کوچک مشاهده کنید. البته هنر میناکاری در ترکیب با هنرهای دیگر مانند جواهرسازی، مینیاتور و منبت انجام می شود. در هنر میناکاری از رنگ‌های جذاب مختلفی استفاده می‌شود که می‌توان به رنگ‌های قرمز، زرد، طلایی، مشکی و فیروزه‌ای اشاره کرد در چیکادوحالی که رنگ‌های آبی، فیروزه‌ای و لاجوردی طرفداران زیادی در این هنر خاطره‌انگیز دارند.

انواع مختلف هنر میناکاری

هنر مناره از نظر روش تولید به دو دسته تقسیم می شود:

نقاشی مینا
مینای خانگی
نقاشی مینا روی شی
در این روش نقوش مینا روی لعاب شفاف شکل جذابی به خود می گیرد. مراحل رنگ آمیزی مینا به شرح زیر است:

ابتدا هنرمند ماهر طرح مورد نظر خود را انتخاب می کند و بر اساس همان طرح شی می سازد.
سپس جسم را لعاب می دهد که باید سه تا چهار بار انجام شود.
اکنون عکس روی سطح شیشه سفید کشیده شده است.
مجدداً محصول را به فر با دمای 850 تا 900 درجه برمی گردانیم تا بپزد و رنگ ها به دلخواه توسعه یابد.تندیس جا قلمی معلم بشقاب